Ga 1,7nn

Zapis z 'nn' oaznacza 'ten i następne', ponieważ nie można jednoznacznie określić ilości szukanych wersetów - wyświetlony jest fragment do następnego szukanego wersu albo do końca rozdziału.
PRAWDZIWOŚĆ GŁOSZONEJ PRZEZ ŚW. PAWŁA EWANGELII
Prawdziwa Ewangelia
1 7 Innej jednak Ewangelii nie ma: są tylko jacyś ludzie, którzy sieją wśród was zamęt i którzy chcieliby przekręcić Ewangelię Chrystusową. 8 Ale gdybyśmy nawet my lub anioł z nieba głosił wam Ewangelię różną od tej, którą wam głosiliśmy - niech będzie przeklęty! 9 Już to przedtem powiedzieliśmy, a teraz jeszcze mówię: Gdyby wam kto głosił Ewangelię różną od tej, którą [od nas] otrzymaliście - niech będzie przeklęty!
DOWODY HISTORYCZNE PRAWDZIWOŚCI EWANGELII PAWŁOWEJ
Paweł również apostołem Chrystusa
10 A zatem teraz: czy zabiegam o względy ludzi, czy raczej Boga? Czy ludziom staram się przypodobać? Gdybym jeszcze teraz ludziom chciał się przypodobać, nie byłbym sługą Chrystusa. 11 Oświadczam więc wam, bracia, że głoszona przeze mnie Ewangelia nie jest wymysłem ludzkim. 12 Nie otrzymałem jej bowiem ani nie nauczyłem się od jakiegoś człowieka, lecz objawił mi ją Jezus Chrystus. 13 Słyszeliście przecież o moim postępowaniu ongiś, gdy jeszcze wyznawałem judaizm, jak z niezwykłą gorliwością zwalczałem Kościół Boży i usiłowałem go zniszczyć, 14 jak w żarliwości o judaizm przewyższałem wielu moich rówieśników z mego narodu, jak byłem szczególnie wielkim zapaleńcem w zachowywaniu tradycji moich przodków. 15 Gdy jednak spodobało się Temu, który wybrał mnie jeszcze w łonie matki mojej i powołał* łaską swoją, 16 aby objawić Syna swego we mnie*, bym Ewangelię o Nim głosił poganom, natychmiast, nie radząc się ciała i krwi* 17 ani nie udając się do Jerozolimy, do tych, którzy apostołami stali się pierwej niż ja, skierowałem się do Arabii, a później znowu wróciłem do Damaszku. 18 Następnie, trzy lata później, udałem się do Jerozolimy dla zapoznania się* z Kefasem, zatrzymując się u niego [tylko] piętnaście dni. 19 Spośród zaś innych, którzy należą do grona Apostołów, widziałem jedynie Jakuba, brata Pańskiego*. 20 A Bóg jest mi świadkiem, że w tym, co tu do was piszę, nie kłamię. 21 Potem udałem się do krain Syrii i Cylicji. 22 Kościołom zaś chrześcijańskim w Judei pozostawałem osobiście nie znany. 23 Docierała do nich jedynie wieść: ten, co dawniej nas prześladował, teraz jako Dobrą Nowinę głosi wiarę, którą ongi usiłował wytępić. 24 I wielbili Boga z mego powodu.


Przypisy

1,15 - Iz 49,1; Jr 1,5.
1,16 - "We mnie" wskazuje na to, że objawienie Boże - poza wizją zewnętrzną, dostępną także dla towarzyszy Szawła (Dz 9,7; Dz 22,9) - jemu samemu przyniosło wewnętrzne pouczenie o Chrystusie (1 Kor 9,1). Por. 2 Kor 4,6; "ciała i krwi" - tzn. samej natury ludzkiej; po prostu "ludzi". Por. Mt 16,17.
1,18 - Zamierzając pracować w Palestynie składa wizytę św. Piotrowi. Wyrazy "Kefas" i "poznać się" (= przyjść z wizytą i hołdem) podkreślają prymat Piotrowy.
1,19 - Jest to Jakub, syn Alfeusza, należący do grona Dwunastu (por. Mt 10,3; Mk 3,18; Łk 6,15; Dz 1,13), zapewne identyczny z Jakubem "Mniejszym" (Mt 27,56; Mk 15,40; Mk 16,1; Łk 24,10).

Zobacz rozdział